زینب قاسم زاده دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی علوم خاک دانشگاه گیلان با گرایش بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک زیر نظر دکتر محمد باقر فرهنگی با مشاوره دکتر نسرین قربان زاده و دکتر مریم خلیلی راد در پایان نامه دوره کارشناسی ارشد به بررسی حذف فسفر از شیرابه لندفیل سراوان با استفاده از فرایند کاهش زیستی آهن پرداخته است.
دانش آموخته دانشگاه گیلان با تحقیقات انجام داده ، شیرابه محل دفن زباله را دارای غلظتهای بالایی از آلاینده های گوناگونی می داند که با افزایش سن شرابه پیچیده تر نیز می شود و تصفیه آن را با مشکل مواجه می کند.
وی به این نتیجه رسیده است که فسفر یکی از عناصر آلاینده موجود در شیرابه است که ورود آن به آبهای سطحی به دلیل ایجاد یوتروفیکاسیون بایستی محدود شود و با پژوهش بررسی حذف فسفر از شیرابه دفنگاه سراوان با فرایند کاهش زیستی آهن در شرایط بی هوازی اتفاق می افتد. آزمایش کاهش زیستی بی هوازی در شیرابه رقیق (نسبت 1 به 5) در حضور باکتری شونلا انجام شد.
در این تحقیق دو نوع کانی آهن دار هماتیت و نانترونیت ( (NAU-2به عنوان منبع آهن نیز به شیرابه افزوده شد.شونلا (آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل و در سه تکرار انجام شد.از سوسپانسیون ها در زمانهای صفر ،2،5،10،15،25،30 روز انکوباسیون نمونه برداری به صورت تخریبی انجام شد.غلظت آهن محلول و آهن قابل استخراج با اسید،آنیون های فسفات، نیترات، کلراید، سولفات و همچنین ph ، Ehدر آن ها اندازه گیری شد و مشخص شد؛ حذف فسفات از شیرابه دارای کانی های نانترونیت و هماتیت به ترتیب 83و 86 درصد بود اگر چه راندمان فرایند کاهش زیستی آهن موجود در ساختمان کانی ها به سبب حضور دیگر پذیرنده های الکترون در محلول شیرابه مانند نیترات اندک بود، اما مقدار زیادی از فسفات در روزهای نخست آزمایش به صورت تشکیل کانی استرویت حذف شد.
در پایان دوره انکوباسیون، آنالیز پراش نگاشت XRD حضور کانی های ویویانیت و استرویت را در هر دو سوسپانسیون نشان داد و مشخص شد، غلظت اولیه بالای آمونیوم و منیزیم در شیرابه و شرایط بی هوازی ممکن است سبب تشکیل این کانی شده باشد.
بنابراین اگر چه فرایند کاهش زیستی آهن (III) و کاربرد آن در حذف فسفر بسیار پیچیده است، اما این فرایند می تواند یک راه کار امیدوارکننده و دوست دار محیط زیست برای حذف فسفر در تصفیه پساب باشد.