در اين مراسم که با حضور اساتيد و دانشجويان و مسئولين دانشگاه برگزارشد ، دکتر دميرچی معاونت آموزشی دانشگاه گيلان با خوش آمد گويی به اساتيد و دانشجويان با تاکید بر اهمیت مقوله مهندسی فرهنگی به بیان جایگاه مسائل فرهنگی در توسعه کشور پرداخت وی در ادامه سخنران مدعو این نشست علمی (( دکتر راز نهان مسئول مطالعات فرهنگی کل کشور )) را معرفی نمود .
دکتر راز نهان سخنان خود را در باب اهميت فرهنگ در جامعه با سخنی از امام خمينی (ره) آغاز کرد : آن چيزی که ملت ها را می سازد فرهنگ صحيح است . وی افزود : اين بحث را مقام معظم رهبری مطرح کردند و در حال حاضر شورايعالی انقلاب فرهنگی به عنوان قرارگاه اصلی مهندسی فرهنگی کشور مسئول تهيه نقشه مهندسی فرهنگی کشور است . مسئول مطالعات فرهنگی کل کشور در ادامه بحث فرهنگ را يک بحث ميان رشته ای دانست که جامعه شناسان ، سياستمداران ، محققين و روان شناسان هر کدام به نحوی به مقوله فرهنگ می پردازند و دانشی که در هر کشور ايجاد شده متناسب با فرهنگ همانجا است و در کشوري ديگر با فرهنگ متفاوت ديگر جواب نخواهد داد . دکتر رازنهان ادامه داد :آنچه تلاش های مديران و محققين را به يکديگر پيوند می دهد اين باور اساسی است که فرهنگ سازمانی بطور مستقيم و غير مستقيم با بهره وری سازمانی گره می خورد .بحث مهندسی فرهنگی از آنجا آغاز شد که غربی ها با مشاهده پيشرفت چشمگير ژاپن دست به بررسی علت های اين پيشرفت زدند بعد از دو ده بررسی به اين نتيجه رسيدند که از مهمترین دلایل پیشرفت آن کشور ، وجود فرهنگ کار در ژاپن است . تفاوت فرهنگی جامعه شرق و غرب در جمع گرايی مشرق زمين است در حالی که در دنيای غرب به شدت فرد گرايی حکم فرماست .
به عبارت ديگر در غرب فرد گرايی و در ژاپن جمع گرايی عامل رکود و رشد شده است، فرد گرايان تا زمانی در کنار هم می مانند که منافع فردی جواب بدهد ولی جمع گرايان از منافع فردی برای جمع می گذرند ، پس کار تيمی را لازمه پيشرفت خود دانستند و يک تئوری جديد ايجاد کردند که اهداف کوتاه مدت را به اهداف ميان مدت و فردگرايی را به کار تيمی تبديل کردند .
وی در ادامه مشکل کشور ما را عدم خويشتن شناسی فرهنگی دانست و گفت :ما شرقی هستيم و جمع گرا ولی کار تيمی انجام نمی دهيم . مشکلاتی داريم ولی اين مشکلات فرهنگی نيست .نظام اداری ما يک نظام فرد گر ا و وارداتی از غرب است . اگر چه این نظام اداری فردگرایانه در غرب هم اکنون منسوخ شده است و به سمت کار جمعی اصلاح یافته است ولی در کشور ما اين سيستم نادرست ، فرد را به سمتی می برد که رغبتی برای کار جمعی و تبادل اطلاعات و تجربیات در خود احساس نکند . بنابراین مشکل ما در فرهنگ ما نيست بلکه در ساختارهای ماست . اگر ساختار ها درست شود مردم می توانند به فرهنگ خود بپردازند .
مسئول مطالعات فرهنگی کشور در ادامه این سخنرانی فرهنگ را " فرايند مطالعه ، آسيب شناسی و پالايش فرهنگی جامه و هدايت و جهت دهی آن بر پايه هويت (اصيل) ايرانی اسلامی با توجه به شرايط و مقتضيات ملی و جهانی " معرفی کرد و مهندسی فرهنگ را "فرايند باز طراحی ، اصلاح و ارتقاء شئون و مناسب اقتصادی ، سياسی ، امنيتی و اجتماعی کشور بر اساس فرهنگ مهندسی شده با توجه به شرايط و مقتضات ملی و جهانی " دانست .
روابط عمومی دانشگاه گیلان
