کتاب «معمای هابرماس» نوشته لاسه توماسن، با ترجمه دکتر محمدرضا غلامی عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه گیلان توسط انتشارات دنیای اقتصاد منتشر شد و این کتاب در بیست و نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران جزء پر فروشترین کتابهای هفته دوم خرداد ماه سال ۹۵ قرار گرفت.
در این کتاب به مفاهیمی چون قانون و دموکراسی پرداخته شده است و محوریت کتاب درباره این موضوع است که چه عاملی به قانون، مشروعیت می بخشد. به عبارت دیگر دغدغه کتاب، این سئوال است که پیروی از قانون، برای خود قانون است یا به سبب ترس از تلافی ناشی از قانون‌شکنی؟ این کتاب به مباحث برابری و آزادی در فلسفه و نظریه قانونی و سیاسی می‌پردازد.
در این کتاب در قالب بخش‌هایی نظیر نظریه انتقادی، حوزه عمومی، کنش ارتباطی و خرد، اخلاق گفتمانی، دموکراسی مشورتی، و منظومه سیاسی نوین به طرح و نقد اندیشه های هابرماس در مورد مسائلی نظیر مذهب، جنبش‌های سیاسی نوین، مهندسی ژنتیک، هویت ملی در آلمان، مهاجران، اتحادیه اروپا، جنگ کوزوو و بسیاری از مسائل دیگر پرداخته شده است.
نویسنده کتاب خود را راهنمایی برای درک افکار هابرماس توسط مخاطبان خاص می‌داند. وی در مقدمه این کتاب برای غامض بودن آثار هابرماس سه دلیل ذکر می‌کند: یک دلیلش این است که هابرماس به عنوان یک فیلسوف در بهترین سنت آلمانی تعلیم دیده و بنابراین به عنوان کسی می‌نویسد که از این سنت فلسفی آگاه بوده و از مخاطبانش نیز انتظار دارد که نسبت به سنت فوق آگاهی داشته باشند. جدای از فلسفه، هابرماس در حوزه هایی نظیر جامعه شناسی، نظریه سیاسی، روانشناسی و سایر رشته‌ها نیز سر رشته دارد. واژگان و مفروضات این رشته‌ها در آثار هابرماس وارد شده و لذا خواندن آنها را دشوار تر می‌کند.
دلیل دوم این است که که وی در قالب یک سبک انتزاعی و مفهومی- می‌توان آن را فلسفی نیز نامید- می نویسد. در کنار دلایل گوناگونی که می توان برای این موضوع بر شمرد، یک دلیلش ناشی از این واقعیت است که هابرماس درگیر نوعی نظریه‌پردازی کلان است، لذا از استدلال‌ها انتزاعی و مفهومی استفاده می‌کند. نظریاتش به جای اینکه راجع به فلان پدیده اجتماعی باشند، به جامعه، زبان، قانون و دموکراسی مربوط می شوند.
نهایتاً اینکه، دشواری آثار هابرماس به زبان نوشتاری وی بر می‌گردد. او از جملات طولانی و مملو از مفاهیم نظری استفاده می کند و لذا سبکش به گونه ای است که درک آثارش را در اولین دور خواندن دشوار می سازد. با اینحال، سبک وی نظام مند بوده و معمولاً کتابهایش به خوبی از زبان آلمانی ترجمه شده‌اند. این مساله علی الخصوص در مورد آثار جدیدتر وی مصداق پیدا می‌کند.
