پروفسور فضل الله رضا با بیش از پنجاه سال سابقه فعالیت های علمی و فرهنگی در عرصه های مختلف فنآوری و فرهنگ و ادب فارسی در زمره پر افتخارترین دانشمندان معاصر ایران محسوب می شود .
این دانشمند بزرگوار گیلانی علاوه بر فعالیت های علمی گسترده ای که در سطح دنیا داشته است یکی از خیرین مدرسه ساز برجسته در استان گیلان بوده و در ساخت و تجهیز چندین مدرسه و موسسه آموزشی گیلان نقش به سزایی ایفا نمود .
به منظور تجلیل از این دانشمند برجسته از سوی مجمع خیرین مدرسه ساز و سایر سازمانهای علمی و آموزشی استان مراسم بزرگداشتی با حضور این استاد بزرگوار برگزار می گردد .
از عموم اساتید و دانشجویان علاقمند به علم و فرهنگ این مرز و بوم جهت شرکت در این مراسم دعوت به عمل آمده است .
مکان : انزلی - دهکده ساحلی ، تالار اجتماعات مجتمع فرهنگیان
زمان : یکشنبه 22/7/86 ساعت 15:30
روابط عمومی دانشگاه گیلان
آشنايی با پروفسور فضل الله رضا
وی فرزند «شیخ اسدالله رضا» و از نبیرگان امیر «هدایت‌الله‌خان فومنی» در سال ۱۲۹۳ خورشیدی در رشت به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در همان شهر به پایان برد و دیپلم را در تهران و ليسانس خود را در رشته مهندسی برق از دانشگاه تهران گرفت. در سال ۱۳۲۴ مدرک فوق لیسانس را از دانشگاه كلمبیا در امریکا و دکترای خود را در رشته مهندسی برق از دانشگاه مؤسسه تکنولوژی نیویورک (دانشگاه نیویورک فعلی) دریافت کرد
وی از نوجوانی به مطالعه شعر و ادب، فلسفه، حکمت، عرفان و ریاضی پرداخت و در حالیکه تنها 25 سال داشت، کتاب هایی چون راز آفرینش، هندسه علمی و رادیو به زبان ساده را تالیف کرد.
پروفسور رضا در سال 1323 راهی آمریکا شد و به ادامه تحصیل پرداخت و از دانشگاه پلی تکنیک نیویورک دکترای الکترونیک گرفت و پس از آن تا سال 1346 در امریکا ماندگار شد و به تدریس پرداخت در این دوران اهمیت و کثرت مقاله های چاپ شده او درنشریات مختلف دنیا از وی چهره ای جهانی ساخت.
وی پس از بازگشت به ایران به ریاست دانشگاه صنعتی شریف و پس از آن به ریاست دانشگاه تهران رسید. پس از آن به عنوان سفیر ایران در یونسکو راهی پاریس شد و در دانشگاه سوربن به تدریس پرداخت. پنج سال بعد به عنوان سفیر ایران به کانادا اعزام شد و از آن سال ها تاکنون در دانشگاه های مک گیل و کنکوردیا کانادا به تدریس مشغول است.
ریاست دانشگاه صنعتی شریف، ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۷ ریاست دانشگاه تهران سفیر ایران در یونسکو، ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۳ سفیر ایران در کانادا، ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷
پروفسور رضا طی سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۴ عضو گروه مهندسی برق دانشکده مهندسی دانشگاه کاتولیک آمریکا و سپس دانشگاه ام آی تی در بوستون امریکا بود و بین سال‌های ۱۳۳۳ تا ۱۳۴۷ در گروه مهندسی دانشگاه سیراکیوز در ایالت نیویورک عضویت داشت. پروفسور رضا در سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۳ استاد مهمان در دانشگاه‌های مرکزی سوییس، کپنهاک دانمارک و دانشگاه کلرادو در بولدر امریکا و پاریس بوده است.
پروفسور رضا از سال ۱۳۵۷ تاکنون استاد دانشگاه‌های کنکوردیا در مونترئال در کبک کانادا و دانشگاه مک‌گيل مونترئال است. او همچنین رییس افتخاری کنفرانس مهندسی برق ایران، استاد افتخاری دانشگاه تربیت مدرس، رییس انجمن علمی ایرانیان در امریکای شمالی، رییس گسترش زبان و ادب فارسی و مشاور و همکار فعال مؤسسات علمی و ادبی فراوانی بوده است. پروفسور رضا یکی از پایه‌گذاران نظریه اطلاعات و مخابرات در جهان است و تحقیقات گسترده‌ای در زمینه ظرفیت شنون و ارسال حداکثر اطلاعات در کانال‌های مخابراتی نویزدار، نظریه اطلاعات و فرایندهای تصادفی، سیستم‌های خطی آنالیز عمومی، نظریه سیستم‌ها و مدارها، نظریه کنترل سیستم‌های پویا، فضاهای خطی، انتقال و تلفات انرژی در شبکه‌های n دهانه‌ای انجام داده است. او همچنین معتقد است که نباید سنت‌های ملی و دینی را آسان از دست داد و در وضع كنونی جهان، خردگرایی به تنهایی نمی‌تواند جوامع جهان سوم را با جهش یک روزه به رده اول اقتصاد و تکنولوژی برساند. استاد رضا یکی از دانش آوران و مفاخر علمی ایران است، علاوه بر این در حوزه فرهنگ و شعر و ادب نیز از جمله صاحب نظران به شمار می آید. از وی مقالات و کتب متعددی به چاپ رسیده که از جمله آنان می توان به نگاهی به شاهنامه و محمد اقبال لاهوری اشاره کرد.
