24 اكتبر سال 1945 میلادی سالروز تاسيس سازمان ملل متحد، به عنوان روز ملل متحد نامگذاری شد. همه ساله در این روز در سازمان ملل متحد، بر نامه های خاصی به اجرا در می آید. اعضای سازمان ملل متحد در این روز بر پاسداشت صلح جهانی و راههای گسترش صلح در مناطق مختلف جهان تاکید می کنند . سازمان ملل متحد در 24 اكتبر سال 1945 میلادی، کمتر از یک ماه بعد از پایان جنگ جهانی دوم، بطور رسمی بنا نهاده شد . بعد از جنگ جهانی دوم و در پاییز سال 1944 میلادی نمایندگان چین ، شوروی ، انگلیس و آمریکا در مسکو جلسه ای تشکیل دادند و طرحی را تهیه و امضا کردند که به اعلامیه مسکو معروف شد. در این طرح تشکیل سازمان جهانی جدیدی که حافظ صلح و امنیت کشورها باشد، دیده می شد. نمایندگان این چهار کشور جهان يكبار ديگر در تابستان و پاییز سال 1323 شمسي در واشنگتن با یکدیگر ملاقات کردند تا طرح سازمان جدید را بطورمفصل بریزند. در اسفند 1323 استالین، چرچیل، روزولت در یالتا واقع در کرانه جنوبی شبه جزیره کریمه ملاقات کردند و مساله را مورد مطالعه بیشتری قرار دادند وسرانجام از کلیه کشورهایی که علیه آلمان و ژاپن می جنگیدند، برای تشکیل کنفرانسی در سانفرانسیسکو دعوت کردند. این کنفرانس از فروردین تا خرداد 1324 ادامه داشت و در چهارم تیر ماه همان سال منشور سازمان ملل متحد به اتفاق آرا تصویب شد. این منشور روز بعد به وسیله نمایندگان پنجاه دولت که در آنجا حضور داشتند، امضا شد. پس از تنظیم و تصویب، منشور 111ماده ای ملل متحد را در 19 فصل به کلیه کشور ها فرستادند تا مانند عهدنامه های بین المللی به تصویب مجالس قانونگذاری و به امضای رییس کشور ها برسد. در ایران نیز منشور در شهریور 1324 به تصویب مجلس شورای ملی رسید. سرانجام در دوم آبان سال 1324ه ش برابر با 24 اکتبر 1945 میلادی منشور مورد بحث به تصویب تعداد کافی از کشورها رسید و سازمان ملل متحد تحقق یافت . بر اساس ماده سه منشور سازمان ملل متحد، اعضای اصلی ملل متحد، کشورهایی هستند که در کنفرانس ملل متحد درباره سازمان بین المللی در سانفرانسیسکو حضور یافتند و یا قبلا اعلامیه ملل متحد مورخ اول ژانویه 1943 را امضا کردند و این منشور را نیز امضا و بر طبق ماده 110 تصویب نمایند. همچنین بر اساس ماده 4 آن سایر کشورهای شیفته صلح که تعهدات منشور را بپذیرند و به نظر و تشخیص سازمان قادر و مایل به اجرای آن باشند، به عضویت سازمان ملل متحد در می آیند. بر اساس ماده هفت منشور ارکان سازمان ملل متحد عبارتند از: مجمع عمومی، شورای امنیت، دبیر خانه، دیوان بین المللی دادگستری، شورای اقتصادی و اجتماعی و شورای قیمومت. مجمع عمومی در زمینه های مختلفی چون رعایت حفظ و امنیت صلح جهانی، پذیرش اعضای جدید، تعلیق حقوق و امتیازات اعضا، اخراج اعضا، مسایل مربوط طرز کار رژیم قیمومت، مسایل مربوط به بودجه و انتخاب اعضای اصلی ارکان فعالیت می کند. تصمیمات مجمع عمومی با اکثریت آرای اعضا اتخاذ می شود. زبانهای رسمی در این مجمع انگلیسی، فرانسه، روسی، اسپانیولی، چینی و عربی است. شورای امنیت هم در تهیه طرحهای کنترل تسلیحات، دخالت برای حل مسالمت آمیز اختلافات دولت ها و مداخله برای رفع تهدید ازکشورها کار می کند. آنچه مسلم است اين است كه سازمان ملل توسط افراد و كشورهايي بنيان نهاده شد كه خود بيشترين آسيب را به جامعه انساني رسانده اند؛ امري كه اگر در آن زمان انجام نمي شد قاعدتا توسط ديگر كشورها در آينده صورت مي گرفت و سردمداران اين كشورها با سازمان نهادن آن اين سازمان را نيز به زير سلطه خود گرفتند.